venres, 29 de marzo de 2019

REFLEXIÓN SOBRE O CLUB DE LECTURA INCLUSIVA

Gústame o Club de Lectura Inclusiva, non só polo simple feito de ler senón porque, cando estou cos meus compañeiros  e compañeiras do Centro de Educación Especial e do Centro con Eles, síntome afortunada, xa que quizais eu, que teño unha vida fácil, non sei se podería vivir con algunha discapacidade.

Cando estou nas reunións, síntome un pouco incómoda. Non sei que palabras debería dicir. Explícome. Teño medo a dicir algo e ofender a algunha das persoas que están con nós. Tamén, ás veces, sinto vergoña.

Aos meus compañeiros e compañeiras dos outros centros véxoos felices. Creo que os alegra compartir tempo con nós, saír da súa rutina. Parécenme unha persoas moi valentes e riseiras, xa que a pesar de todas as dificultades que poidan ter seguen cara adiante e fano moi ben! Para rematar, o que máis me gusta delas é que sempre teñen un enorme sorriso plantado na cara.

Meritxell Triñanes (3º PMAR)



A FINAL DA VIAXE

Rematamos segundo trimestre no Club de Lectura Inclusiva coa lectura de 20000 leguas baixo dos mares. Despois de recordar os capítulos anteriores, limos o final do libro coa incerteza do que ía pasar. Ao remate da sesión, unhas lambetadas e unhas pinceladas sobre as seguintes sesións.


Non só temos grandes lectores e lectoras, senón tamén grandes artistas. Así recrearon os peixes do fondo do mar.



sábado, 23 de marzo de 2019

UN PECHE DE OURO


Debo aclarar que isto e só unha opinión.

Mercedes Peón é magnífica. Chegou e falounos da súa vida (da súa moi particular visión da vida), da música, da política, da vontade de ser unha mesma, un mesmo, un mesme (ela mesma defínise como interxénero).  Sen imposturas, sen divismos, sen falsas humildades.

Escoitala é sempre unha oportunidade de aprender e creo que aprendimos, eu si. A biblioteca quedouse pequena. Prometeu volver ao noso centro, esperaremos.
Un final intenso para unha semana da muller intensa.

 Un privilexio.
Grazas, Mercedes.

Paloma García

   






xoves, 21 de marzo de 2019

RECOÑECEMENTO DO CONCELLO

O Equipo de biblioteca agradece o recoñecemento do Concello tras obter o Sello CCB (Consello de Cooperación Bibliotecaria) polo proxecto Rescatando culturas.



Ler noticia aquí




xoves, 14 de marzo de 2019

TANIA BALLÓ, LAS SINSOMBRERO

A directora de cine, "produtora de ideas" e escritora, Tania Balló, descubriunos hoxe a Las Sinsombrero. Un cartel de luxo para un alumnado de 4º ESO e 2º de bacharelato que, unha vez máis, tivo un comportamento excelente.

Tania presentounos, a través do proxecto transmedia, ás mulleres que por dereito propio debían estar incluídas na Xeración do 27, pero foron esquecidas polos seus compañeiros e amigos deste grupo e, tamén, foron excluídas dos libros de texto. Pediu ao alumnado "una actitud crítica para combatir solo la visión masculina de la Generación del 27".


Comezou a charla facendo referencia ás palabras de Maruja Mallo, que contan o coñecido episodio de quitarse o sombreiro na Porta do Sol en Madrid e que foron a súa inspiración para poñerlle nome a este grupo de mulleres. Falounos, entre outras, de Margarita Manso, Maruja Mallo, María Teresa de León, Concha Méndez, Rosa Chacel e Ernestina de Champourcín. Mulleres "muy modernas para la época" e "ninguneadas por sus propios compañeros" nas poucas ocasións nas que falaron delas. Lembra que viviron os períodos históricos máis importantes do século XX (a ditadura de Primo de Rivera, a Segunda República, a ditadura franquista, a transición e a democracia) e que, nalgúns casos,  (tamén eles) se ven obrigadas a exiliarse durante o franquismo. Momentos duros de tristeza e soidade.


O obxectivo de Tania Balló con este proxecto é que o seu traballo axude a descubrir a estas mulleres, que o alumnado as reivindique nas distintas materias. Todas elas foron mulleres que crearon obras importantes, que expuxeron e publicaron.

Ao final, houbo un tempo para preguntas que se quedou curto, "Es la primera vez que veo tantas manos levantadas", dixo. O alumnado interesouse por cuestións como se ía seguir investigando sobre mulleres desta xeración (haberá un terceiro libro, pero será o último), se gañaban o suficiente diñeiro para vivir, se pensaba estender o estudo a mulleres científicas, se se considera o punto de partida en dar a coñecer a estas mulleeres ou cal é a súa Sinsombrero preferida. A resposta a esta última pregunta, despois de pensalo, foi María Zambrano.


Queremos agradecer a Tania Balló a súa presenza no noso instituto por achegarnos a estas mulleres marabillosas, necesarias e imprescindibles. Compartimos con ela o seu anhelo por desexar vivir nunha sociedade na que non tivese que reivindicarse como muller. 



E, para rematar, recomendar a lectura dos seus libros, porque realmente son unha fonte de información estupenda para comprender este momento histórico tamén con elas; e compartir as palabras de Tania Balló "Las Sinsombrero son todas las mujeres que lucharon por ser ellas mismas".



mércores, 13 de marzo de 2019

LAS SINSOMBRERO

Mañá ás 12,15 horas Tania Balló achegará ao alumnado ás Sinsombrero. Unha conferencia, dirixida ao alumnado de 4º ESO e de 2º de bacharelato que promete ser do máis interesante.


A IMPLICACIÓN DOS HOMES NA IGUALDADE

Carlos Cid, director do instituto e membro do equipo de biblioteca, moderou este faladoiro no que interviron tres profesores do centro: Bruno Barreiro, profesor de francés, Francisco Losada, profesor de física e Anxo Mellid, profesor de tecnoloxía.

Destacou Anxo a falta de mulleres nas carreiras tecnolóxicas lanzando unha pregunta ao alumnado "Que vos parecería se as alumnas só puidesen obter unha nota máxima dun 7'5?" Isto serviu para exemplificar a fenda salarial entre homes e mulleres nas empresas da que falaron os outros convidados.

Fixeron moito fincapé os tres profesores na necesidade de compartir as tarefas domésticas e de recoñecer o traballo "invisible" da muller. De aí, "a importancia do feminismo, que vai en contra do capitalismo, sistema que é completamente inxusto", segundo a opinión de Bruno. Fran pensa que aínda que se compartan as tarefas, a muller sempre leva un peso maior no fogar pola súa capacidade organizativa.

Botando unha ollada atrás, a situación mellorou moito, pero aínda queda un longo camiño que percorrer, idea na que coinciden todos os tertulianos.

O desexo compartido, educar en igualdade e que a mensaxe cale no alumnado.

O equipo de biblioteca quere agradecer a Bruno, Fran, Anxo e Carlos a súa colaboración para participar nesta semana adicada a muller e, por suposto, a súa actitude cara este tema. Quedounos moi claro que a igualdade é cousa de dous e hai homes que están dispostos a traballar para que sexa real, deixando fóra de toda dúbida a súa implicación.









martes, 12 de marzo de 2019

DE MAIOR QUERO SER..

Hoxe foi o alumnado de 3º ESO o que puido escoitar ás nosas convidadas nun faladoiro cunha moderadora de excepción, Montse Fajardo. Ex-alumna do IES Castro Alobre, xornalista, escritora e feminista foi plantexando preguntas que nos permitiron coñecer as dificultades que se atopan algunhas mulleres en profesións tradicionalmente masculinas. Tratáronse temas como os seus inicios nese mundo de homes, o reparto igualitario das tarefas nos seus fogares, se a crise económica penaliza especialmente ás mulleres, se lles custou máis, que se fosen homes, chegar a onde están ou se hai diferenza salarial.


María José Vales, patroa maior da confraría de pescadores de Vilanova de Arousa (a única da Ría de Arousa e unha das seis patroas maiores de Galicia), contounos o seu esforzo por ser aceptada nun sector moi machista, no que as mulleres eran consideradas "o último eslabón do mar". Frases como "A ver en que mans caímos" ou "Marcha para a casa a facer a cama" eran habituais cando foi elixida por primeira vez. Conta orgullosa que, aínda que todavía hai machismo no mar, grazas ao seu traballo conseguiu o respecto de moitos homes o que lle permitiu obter, neste segundo mandato, 24 votos de 24. Todo un éxito!

Eva Duarte, condutora de autobús desde hai 20 anos e actualmente traballadora da empresa Monbus, conta que a súa foi unha loita de aceptación e aconsella ao alumnado e, especialmente, ás mozas "Loitade polo que queredes. Se loitades, o ides conseguir sempre". Eva, rostro da campaña do concello de Sanxenxo en prol da igualdade séntese moi respectada na empresa na que traballa, sendo o seu soldo o mesmo que o dos homes. 

Pilar Montaña, actualmente directora do Centro de Formación Ocupacional Saiar, achegounos a súa experiencia como empregada, hai anos, dunha oficina de emprego. Alí percibiu como as mulleres tiñan máis trabas á hora de acceder a un posto laboral, porque tiñan que ocuparse da familia. Tivo a sorte de non atopar ningunha actitude machista no seu traballo.

Para rematar, o alumnado fixo algunha pregunta como que se sente cando se utilizan termos como "feminazi" ou que idade teñen os homes que utilizan eses termos. A resposta foi contundente. Só un "machinazi" podía empregar esas palabras. Rematou Montse Fajardo dicindo que é tremendamente perverso utilizar ese termo, porque compara o movemento feminista cun sistema fascista que aniquilaba a sectores minoritarios.

Agradecemos a asistencia das convidadas e todo o que nos aportaron, a vida mesma,  o mellor ensino para o noso alumnado que, unha vez máis, se comportou de xeito admirable.

Montse, Eva, Pilar e María José deixáronos a súa adicatoria no libro de sinaturas da biblioteca. 


HER. Película recomendada.

HER

En la tutoría de 3º PMAR, vimos Her, una película americana premiada en el año 2013 con el óscar al mejor guión original. Nos encantó.
Theodor, en un escenario futurista, inicia una relación sentimental con un programa extremadamente sofisticado (Samantha) de inteligencia artificial. La relación evoluciona, y, poco a poco, salen a relucir todas las sombras emocionales y comunicativas que el protagonista carga en su mochila psicológica.

¿Puede el amor subsistir sin un sustrato físico, algo tangible y cotidiano? ¿Resulta el amor platónico un mero escapismo de nuestra diaria responsabilidad de gestión emocional? ¿Suponen las amistades y los afectos "virtuales" una tapadera para no asumir la vida real? ¿Somos seres verdaderamente madurosa para afrontar los retos del afecto y el amor?

¡Os la recomendamos!

Resultado de imagen de her pelicula

luns, 11 de marzo de 2019

AS GRANDES ESQUECIDAS

Iniciamos a semana adicada á muller con As grandes esquecidas. Chegaron as tres mulleres participantes na mesa redonda dispostas a dar a súa visión sobre o papel das mulleres nas súas profesións e, tamén, para recordar ás esquecidas, aquelas mulleres que no seu momento non tiveron o recoñecemento debido e, incluso, se enfrontaron a problemas para poder estudar, sendo obxecto de discriminación por parte dos homes.



Primeiro, unha intervención en solitario. 
Eva Cabanelas, licenciada en veterinaria, fixo un percorrido desde as pioneiras ata a actualidade, comentando como cambiou a situación das mulleres nos últimos tempos. De ser considerada unha carreira masculina, “A veterinaria non é para mulleres”, pasou a feminizarse contándose xa cun 60% de mulleres na investigación; iso si, con menos proxección mediática que os homes. Rematou Eva con dous magníficos monólogos científicos: un adicado ao doutoramento e o outro aos gandeiros, que nos fixeron sorrir.


Isabel Rei, profesora de guitarra no Conservatorio Profesional de Música de Santiago de Compostela e investigadora, tamén deu a coñecer guitarristas esquecidas, entre elas Rosalía de Castro, e deleitou ao alumnado asistente coa súa música.



Mentres María Canosa, enxeñeira, escritora e presentadora da TVG, visitaba a exposición TraballadorAs, con fotografías realizadas polo alumnado,  inauguraba a sala de titoría co seu nome e aproveitaba para asinarnos o seu último libro, Muriel.









Despois dun descanso, Paloma, a profe de música, moderou unha charla ben interesante, pero moi curta. As nosas convidadas tiñan moito que dicir e transmitir en prol da igualdade. Destacamos o nome das grandes esquecidas que elas quixeron “rescatar”: María Cerrato Rodríguez (1897-1981), Justina González Morilla (1903-1997) ou Luz Zalduegui Gabilondo (1914-2003) son tres pioneiras no mundo da veterinaria destacadas por Eva Cabanelas. Henrietta Leavitt e Olimpia Valencia son as destacadas por María Canosa e Isabel Rei lembrounos os nomes de Christine de Pizan, como precursora do feminismo, ou de guitarristas como Rosalía de Castro e Avelina Valladares.
Queremos agradecer a todas elas a súa boa disposición para asistir a este acto e a Paloma a súa colaboración e implicación. Por suposto, non esquecemos ao alumnado que, unha vez máis, fixo gala do seu saber estar. Parabéns!



Xa ao remate, Eva Cabanelas agasallounos con dous libros escritos por ela para a nosa biblioteca e, por suposto, deixou a súa pegada no libro de sinaturas da biblioteca.



Eva Cabanelas


     
María Canosa


Isabel Rei



AS GRANDES ESQUECIDAS

Comezamos esta intensa semana con As grandes esquecidas. Ás 10,10 o alumnado de música terá o pracer de escoitar á guitarrista Isabel Rei, mentres que o resto do alumnado de 1º de bacharelato e ciclo asistirán ao monólogo científico de Eva Cabanelas.

Ás 11,25 reunirémonos todos e todas no Salón de actos para a mesa redonda que moderará Paloma García.


xoves, 7 de marzo de 2019

UNHA OLLADA EN FEMININO

Do 11 ao 15 de marzo conmemoraremos a Semana da Muller Traballadora con distintas actividades programadas para todos os cursos. Intervirán mulleres de distintos ámbitos profesionais pero tamén, o mércores, un grupo de profesores falará da implicación do home na igualdade. 

As charlas están abertas ao público ata completar aforo. Celebraranse no Salón de actos e queremos convidar, especialmente, as familias.

Podedes consultar o programa e algúns datos sobre as mulleres participantes.